Koop een boot, werk je dood
Een booteigenaar is twee keer gelukkig: bij het kopen van de boot en bij het verkopen van de boot
Twee citaten, waarvan ik vermoed dat ze zomaar kunnen kloppen. En tóch heb ik de wens gehad (en uitgevoerd) om een boot te kopen. De reden is heel simpel: Je leeft maar één keer.
Mijn vader was een aardige, ingetogen man, waar je moeite voor moest doen om ruzie mee te krijgen. Wat jammer is dat pas aan het einde van zijn leven ik tot het besef kwam hoe veel hij voor mij heeft gedaan. Je bent product van je moeder én je vader, en laat in zijn leven heb ik zíjn toegevoegde waarde in mijn leven gezien.
Hij werkte hard en veel. Redenen waren er genoeg: er was een thuis om voor te zorgen, maar hij vond zijn werk ook leuk. Waar het spreek ‘work hard, play hard’ is, was zijn leven voornamelijk work hard. Play, in zijn geval veel zeilen, kwam wel na zijn pensioen.
Dit pensioen heeft ‘ie gehaald. En daarna een paar maanden. Deze heeft hij ook maar gevuld met werk. Want vakbekwaam en trouw aan zijn werkgever als dat hij was heeft hij zijn opvolger geholpen om bij te blijven.
En toen kwam zijn ziekte en zijn dood. In 11 weken tijd hebben ik, Esther, mijn broer en de broer van mijn vader mijn vader weg zien kwijnen van een gezonde man, die geen vlieg kwaad deed, niet rookte en niet dronk naar een dood kanker verteerd hoopje mens. Er werd niet meer gezeild.
Maar wat als je dit van te voren wist? Had je dan wél een boot gehad? Immers: ze kosten geld, veel werk en nog meer tijd. Maar huren is ook maar beperkt qua weer en tijd. De ene dag dat het mooi weer is hoeft niet de dag te zijn dat je kan, of dat je een boot hebt gehuurd.
En dáárom een boot. Omdat je maar één keer leeft. Sorry pa, dat ik – zoals altijd – tegen je wens in ga 🙂